Toen ik na een jaar dokteren met kliniek/ inspuiten/ revalidatie uiteindelijk (!) bij Monique kwam, ging voor mij de zon weer schijnen. De blessure was helaas niet verbeterd van alle dure behandelingen met IRAP en Tommy zijn lijf was vergiftigd door alle verdovingen en goedbedoelde medicatie.
Wat een geluk dat ik bij Mo terecht kwam. Terwijl de dierenarts hem er goed uit vond zien, was hij zo geel als een kanarie (in plaats van kastanje) was zijn tandvlees en oogwit gelig. Meteen aan de leverkuur, waardoor hij ook direct beter ging lopen, na een jaar niet rad te lopen. En de oorzaak zag Mo ook meteen, zijn knie linksachter gebruikt hij niet optimaal, waardoor rechtsvoor de rsi ontstaan is in zijn voet. (dat is uiteindelijk gezien op een MRI, want foto’s en echografie lieten totaal geen afwijkingen zien). Mijn paard was helemaal niet toe aan pensioen of paardenhemel, hij moest aan het werk. Rust roest!
Trainen met Mo is geweldig. Alles wat ze zegt is logisch en alles is gericht op behoud en verbeteren van je paard en rijkunsten. Geleerd met stang en trens te rijden zodat ik me meer aan kon sluiten op Tommy zijn niveau (zijn dressuur niveau ligt/ lag hoger dan het mijne). Geleerd hoe ik hem gezond kan rijden in plaats van mee te sturen in zijn compensatie technieken (Tommy is de koning in het gevoel geven dat het goed gaat maar ondertussen al zijn knelpunten ontlast). Geleerd mijn gevoel te volgen. BLIJF BIJ JEZELF, dat is het motto wat Mo vanaf dag 1 tegen mij zegt. Maar soms moest ik tegen mijn verstand ingaan, omdat je bij een paard wat niet rad loopt (asymetrisch) meteen denkt, zet maar stil en ga maar stappen. En juist dat is de valkuil.
Door Mo heb ik een heel andere relatie met mijn paard gekregen. En heel veel zelfkennis, met lachen en tranen. Loslaten van emoties, spiegelen van je paard, kennis en gevoel. De kennis die ze met me deelt zodat we een eenheid zijn gaan vormen. En een mooie vriendschap die daar uit gegroeid is. Respect voor haar oeverloze geduld, de strijd tegen de zogenaamde “kennis” van vele paardenmensen, de onvoorwaardelijke toewijding en liefde voor ieder paard (of je een shetlander hebt of een Olympisch paard, bij Mo is ieder paard net zoveel waard). Mijn geduld en inzet is dubbel en dwars beloond. De combinatie van trainen, spiegelen en de homeopathische middelen is top. Ik geloof dat van oorsprong alle medische wetenschap een basis heeft vanuit de natuur (lang lang geleden) maar we veel te makkelijk naar chemische middelen grijpen (omdat het dan “sneller” zou gaan en we een wetenschapper sneller zouden willen geloven) maar de natuur is het sterkste wat wij hebben. Mijn inzicht is hierin erg veranderd. En ik heb mijn dierbare vriend nog steeds bij me en hij loopt al 4 jaar langer mee dan de verwachting was! Super trots en heel dankbaar.
Anneke Vorhauer en Tommy
